Druga płyta z cyklu „Jan Kanty Pawluśkiewicz, Antologia". Harfy Papuszy to poemat symfoniczny skomponowany przez Jana Kantego Pawluśkiewicza do wierszy Bronisławy Wajs-Papuszy w 1993 roku. Fascynacja kompozytora wierszami tej cygańskiej poetki dała początek znacznej formie wokalno-instrumentalnej na głosy, chór i orkiestrę.
Jan Kanty Pawluśkiewicz w utworze przedstawia kolorowy świat Romów, a także uwydatnia sens poezji Papuszy. Nagranie utworu miało miejsce w Kościele oo. Augustianów św. Katarzyny w Krakowie, a prawykonanie dla publiczności odbyło się w noc świętojańską 1994 roku na Krakowskich Błoniach.
W nagraniu wzięli udział znakomici soliści: Gwendolyn Bradley (sopran, gwiazda nowojorskiej Metropolitan Opera), Elżbieta Towarnicka (sopran), Bożena Zawiślak-Dolny (mezzosopran) i Andrzej Biegun (baryton) i Orkiestra i Chór Polskiego Radia w Krakowie pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego.
W albumie, oprócz 18 utworów, które znalazły się w pierwszym wydaniu płytowym „Harf Papuszy", zamieszczony został także Finał Poematu, stworzony w trakcie wspomnianego koncertu. Wojtek Kocołowski, w książeczce dołączonej do płyty, napisał: „(…) Autor jest architektem i muzykiem.
Używając nut, zbudował pomnik. Na niezwykle wysokim postumencie. Prawdopodobnie zbyt wysokim dla samej Bronisławy Wajs. Lecz to przecież pomnik w hołdzie i jako taki wcale nie musi być lustrem rzeczywistości.
Inaczej mówiąc – Jan Kanty Pawluśkiewicz za pomocą muzyki dokonał prywatnego cyklu beatyfikacyjnego pewnej skromnej Cyganki, która wędrowała z taborem, uniknęła zagłady, osiadła z przymusu, pisała z serca i kochała świat, choć świat jej nie kochał." W listopadzie 2013 roku miał premierę film „Papusza" w reżyserii Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze, w którym została wykorzystana muzyka z „Harf Papuszy".
Za muzykę do filmu artysta otrzymał nagrodę za najlepszą muzykę podczas 38. Festiwalu Filmowego w Gdyni.