Pozycja ukazuje teoretyczne i metodologiczne problemy pedagogiki porównawczej, przedstawia jej teorie, koncepcje i rys historyczny, a także znaczenie i funkcje. Opisuje także europejską politykę kształcenia, zasady polityki edukacyjnej i rozwojowe tredny kształcenia w krajach UE.
Ludzie już od epoki antycznej interesowali się tym, jak kształcą się ludzie innych narodów, jak owo kształcenie organizują i jakim celom ono służy. Owo zainteresowanie wypływa z rozpoznania, że rozwój cywilizacji ludzkiej jest kierowany tym, czego i jak ludzie uczą się w swych instytucjach kształcących.
Jest oczywiste, iż systemy edukacyjne w różnych krajach także współtworzą osobowości ludzi, a także los całych narodów - stąd tak duże zainteresowanie edukacją. Z drugiej strony owo zainteresowanie motywowane jest zrozumieniem, że kształcenie w ramach jednego kraju czy regionu rozwija się i wzbogaca tym, co użytecznego potrafią reprezentanci danego kraju czy regionu rozpoznać i przyjąć z edukacji wykonywanej w innym państwie.
Dr hab Jiří Prokop, nauczyciel akademicki, specjalista zajmujący się od wielu lat teorią wychowania, socjologią wychowania i pedagogiką porównawczą. Od roku 1989 jest wykładowcą na Wydziale Pedagogicznym na Uniwersytecie Karola w Pradze.
Pracuje też na stanowisku profesora doskonałego w Instytucie Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Współpracuje z Wydziałem Pedagogicznym Uniwersytetu Pedagogicznego im.
J. A. Komeńskiego w Bratysławie. Jest autorem ponad 160 publikacji o charakterze naukowym i popularnonaukowym, które zostały opublikowane w formie monografii, skryptów akademickich, a także artykułów w czasopismach, w kraju i zagranicą.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.