Menu
Zamknij

Samolot myśliwski Jak -23 - Marian Mikołajczuk (opr. miękka)

Historia

Opis

W ZSRR główne lotnicze biura konstrukcyjne w latach 1946–1947 zbudowały kilka typów i wersji myśliwców: Jak-15, Jak-17, Jak-19, MiG-9, Ła-150, Ła-152, Ła-156, Ła-160, Su-9 z silnikiem RD-10 i jego odmianą z dopalaniem RD-10F. Jednak znaczącym osiągnięciem tych biur konstrukcyjnych było zastosowanie nowych rodzajów zespołów napędowych w postaci skopiowanych brytyjskich silników odrzutowych Rolls Royce Dervent V jako RD-500 i Nene-1,jako RD-45. Silniki te dysponowały istotnie pokaźniejszym ciągiem (dwukrotnie!) i były produktywniejsze i charakteryzowały się obszerniejszą bezusterkowością. Mając pokaźnie doskonalsze silniki konstruktorzy przystąpili do prac nad nowymi konstrukcjami myśliwców. W dość krótkim czasie powstała kolejna kolekcja samolotów, które charakteryzowały się wyraźnie udoskonalonymi osiągami, a co najważniejsze spełniały już opracowane przez wojsko wymagania taktyczno-techniczne. W wyniku przeprowadzonych prób porównawczych do produkcji seryjnej zakwalifikowano trzy świeże konstrukcje: MiG-15, Ła-15 i Jak-23. Jak się później okazało wyłącznie ten pierwszy przeszedł do historii światowego lotnictwa, natomiast pozostałe mimo,wykonane seryjnie nie odegrały pokaźniejszej roli, a posłużyły do przeszkolenia kadr oraz opanowania eksploatacji samolotów myśliwskich z napędem odrzutowym. Stosunkowo niepokaźna ilość wytwarzanych Jaków-23 (ponad 300 egz.) w lotnictwie ZSRR pozostała w cieniu wspaniałego, skośnoskrzydłego MiGa-15, a niemal wszystkie Jaki-23, po krótkiej eksploatacji w jednostkach Sił Powietrznych ZSRR, trafiły do państw sojuszniczych. Należy przy tym nadmienić, iż około 30% (około 90 egz.) tych urządzeń trafiło do Polski, gdzie były wykorzystywane niemal poprzez 10 lat (1951-1960). Mimo, że samolot ten eksploatowany był w okresie zimnej wojny, to jednak nie brał udziału w żadnym z ówczesnych konfliktów zbrojnych.
Kilkunastoletnia eksploatacja tej konstrukcji umożliwiła na wielokrotną jej ocenę zarówno poprzez specjalne komisje pracujące w ramach prac kwalifikacyjnych, jak i poprzez grupy ekspertów spoza ZSRR (Grupa Wywiadu technicznego w AFB Wright Patterson). Samolot, a także jego eksploatacja była oceniona poprzez wielu pilotów wojskowych, którzy mogli poznać tę konstrukcję szczególnie skrupulatnie. Już w trakcie projektowania zakładano pewne ograniczenia, które w sposób stanowczy wpłynęły na jego osiągi i cechy. Budowa odznaczała się małą masą własną (1980 kg), co było uzyskane kosztem „odchudzenia" konstrukcji z zróżnicowanego rodzaju układów i instalacji. Z racji układu aerodynamicznego był bardzo zwrotny, dysponował nadmiarem ciągu, co wpływało na stosunkowo dużą prędkość pionowego wznoszenia (do 47 m/s). Jego konwencjonalny układ konstrukcji zapewniał łatwość w pilotażu, a minimalny rozbieg i dobieg w granicach 500-600 m umożliwiał bazowanie na lotniskach o niewielkich pasach startowych.

linia procesu: technologia BROŃ I UMUNDUROWANIE
ISBN: 9788361529958
Kod paskowy: 9788361529958
Autorzy: Mikołajczuk Marian
Rok wydania: 2011
Kod wydawcy: 31173
Miejscowość: Warszawa
ilość stron: 40
Oprawa: Miękka
PKWiU: 58.11.1
Format: 18.5x23.0cm
Głębokość (mm): 2
Waga: 0.15
Języki: polski
Grupa towarowa: Książka

Opinie - 0 opinii

+ Dodaj opinię

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.