Tako rzecze Zaratustra to jedno z najgłośniejszych dzieł w historii filozofii i najszczególniej znany traktat Fryderyka Nietzschego, który choć nie przynosi nowych koncepcji, stanowi kombinację i transparentny wykład jego dotychczasowych poglądów.
W tej symbolicznej, stylizowanej na biblijną opowieści, tytułowy mędrzec głosi Nietzscheańskie prawdy o ludzkiej naturze, o potrzebie jej przezwyciężenia, o afirmacji bytu i o wiecznym powrocie. Ustami Zaratustry Nietzsche głosi śmierć Boga, wolę mocy oraz podważa konwencjonalne pojęcie moralności i demonstruje swoją koncepcję "nadczłowieka".
Postać samego Zaratustry pojawiła się w dorobku Nietzschego już w 1881 w książce Wiedza radosna, a sam tytuł tomu pochodzi z nieukończonej nigdy pracy Próżnowanie Zaratustry. Kompletne wydanie dzieła (składające się z czterech części) ukazało się dopiero w 1892.
Nietzsche był przekonany, że Tako rzecze Zaratustra będzie książką, która w pełni zmieni paradygmat myślenia człowieka współczesnego o świecie i będzie czymś w typu,,nowej religii" dla świata zniechęconego do wiary w czasach postępującej dekadencji końca XIX wieku.
Dlatego również bohater, Zaratustra, bardziej stylizowany jest na wieszcza aniżeli nauczyciela, a sam utwór przybrał formę poetyckiego traktatu teologicznego a nie racjonalnego filozoficznego dyskursu.