Stan prawny: 2013 Nowelizacja Kodeksu cywilnego z 10 sierpnia 2007 r. Przywróciła polskiemu prawu cywilnemu kategorię interesu ubezpieczeniowego. Pojęcie to za każdym razem było uważane za fundamentalne na gruncie ubezpieczeń gospodarczych, a jego stanowcza rola dla tej grupy ubezpieczeń pozostawała niekwestionowana w okresie międzywojennym.
Od wielu lat postulowano wprowadzenie konstrukcji interesu do regulacji dotyczącej umowy ubezpieczenia, zwracając uwagę na ułomność istniejących rozwiązań i ich nieprzydatność dla postępowego rynku ubezpieczeniowego.
Zmiana treści art. 821 k.c. Nie miała w związku z tym znaczenia tylko redakcyjnego, ale posiadała charakter fundamentalny, prowadząc do nowego podejścia co do znaczącej kwestii na gruncie ubezpieczeń, jaką jest przedmiot ubezpieczenia.
W tym sensie wspomniana nowelizacja może śmiało być określona jako rewolucja na gruncie prawa ubezpieczeń gospodarczych. Rewolucja ta ma o tyle szczególny charakter, że nadaje polskim rozwiązaniom prawnym, dotyczącym umowy ubezpieczenia, standard obowiązujący we wszelkich progresywnych porządkach prawnych.
Gruntowna zmiana podejścia ustawodawcy do określenia przedmiotu umowy ubezpieczenia jest wystarczającym pretekstem do podjęcia badań nad pojęciem interesu ubezpieczeniowego, stanowiącego obecnie legislacyjny fundament ubezpieczeń majątkowych.
Praca niniejsza ma na celu przedstawienie pojęcia interesu ubezpieczeniowego jako centralnego pojęcia stosunku prawnego ubezpieczenia. Jej celem jest wykazanie, iż interes ubezpieczeniowy jest wspólnym i potrzebnym elementem wszystkich ubezpieczeń gospodarczych.
Celem pracy jest nie tylko prezentacja teoretycznej konstrukcji interesu,głównie powiązanie jej z użytecznym funkcjonowaniem złożonego narzędzia zarządzania ryzykiem, jakim jest stosunek prawny ubezpieczenia.
