Triumf człowieka nad przeznaczeniem
W tej porywającej książce Sylvia Nasar, autorka megabestselleru "błyskotliwy umysł" zabiera nas w podróż po współczesnej historii, opisując kobiety i mężczyzn, którzy zmienili życie każdej osoby na naszej planecie.
Jest to epicka opowieść o tworzeniu podstaw dzisiejszej ekonomii i o tym, jak uratowała ona ludzkość od nędzy i degradacji dzięki czemu, że człowiek wziął los we własne ręce, zamiast zdawać się na fatum. Swą opowieść Nasar inicjuje od Karola Dickensa i Henry Mayhewa, którzy obserwowali i opisywali warunki życia ubogiej większości w połowie XIX wieku w Londynie - najbogatszym i najwspanialszym mieście świata. Było to czas znacznych poszukiwań. Autorka opisuje heroiczne niekiedy wysiłki Marksa, Engelsa, Alfreda Marshalla, Beatrice i Sydney'a Webbów, a także Amerykanina Irvinga Fishera,wykorzystać wyniki tych poszukiwań w praktyce - często z przełomowymi konsekwencjami dla świata.
Nasar przybliża postacie dużego Johna Maynarda Keynesa, Schumpetera, Hayek, uczennicy Keynesa Joan Robinson, wpływowych amerykańskich ekonomistów Paula Samuelsona i Miltona Freedmana i pochodzącego z Indii laureata nagrody Nobla Amartya Sena i demonstruje, jak myśliciele ci zmienili oblicze naszej planety - począwszy od jednego miasta, Londynu, poprzez Europę i Amerykę, aż po cały świat. Dając się porwać narracji, jesteśmy świadkami, jak ci odkrywcy, mężczyźni i kobiety zmagają się z osobistymi kryzysami, wojnami światowymi, rewolucjami, wstrząsami ekonomicznymi i własnymi ideami, aby zerwać z założeniami Malthusa i przekształcić „ponurą wiedzę" w triumf nad ciążącym od wieków nad ludzkością przeznaczeniem - biedą i przedwczesną śmiercią.
Powstawanie tej idei, która jeszcze dwieście lat temu była niewyobrażalna, to historia prób i błędów, historia, która, jak wynika ze stron tej fascynującej książki, jeszcze się nie zakończyła.
istotnie niebanalne w książce Nasar jest to, iż ekonomiczni geniusze nie są w niej przedstawiani w sposób standardowy... Opisując popularnych myślicieli autorka wydobywa rys człowieczeństwa z „posępnej nauki", pokazując, że idee zawsze zakorzenione są w osobistych doświadczeniach.